دو قلوهای افسانه ای

_{خدایا...}

به من توفیق

صبر در نومیدی

رفتن بی همراه

کار بی پاداش

فداکاری در سکوت

دین بی دنیا

عظمت بی نام

خدمت بی نان

ایمان بی ریا

خوبی بی نمود

عشق بی هوس

تنهایی در انبوه جمعیت

و دوست داشتن بدون آنکه دوست بداند

            روزی کن                      (علی شریعتی)

زندگی یعنی

ناخواسته به دنیا آمدن

مخفیانه گریستن

دیوانه وار عشق ورزیدن

وعاقبت در حسرت آنچه دل میخواهد ومنطق نمیپذیرد

                   مردن...

زن مانند شیشه ظریف وشکستنی است

هرگز توانایی مقاومت او را نیازمایید

زیرا ممکن است این شیشه ناگهان بشکند

یکی از فرق های انسان با خدا این است که

انسان تمام خوبیها را با یک بدی فراموش میکند

                   اما

خدا تمام بدیها را با یک خوبی فراموش میکند.

اینکه مرتب خودتو به دیگری یاداوری کنی تا

فراموش نشی

خیلی غم انگیزه

خاطرات ادم مثل یه تیغ کند میمونه که رو رگت میکشی

نمیبره اما تا میتونه زخمیت میکنه...

دلم بهانه ای میخواهد برای ادامه زندگی...

مثل یک بوسه عاشقانه که یادم بیاورد هنوز زنده ام

بعضی از دردها مثل چای هستند

با گذشت زمان سرد می شوند

اما تلخی شان از بین نمی رود.